Państwo rosyjskie/moskiewskie w czasach Mikołaja I przewidywało kary dla osób pomagających chłopom pisać prośby "pieniackie" do władz. Otóż I Departament petersburskiego Rządzącego Senatu pod koniec czerwca roku 1835 wydał postanowienie ogłaszające (zatwierdzoną przez cara Mikołaja I w maju roku 1835) opinię Rady Państwa rosyjskiego w zakresie „stopnia kary, mającej się wymierzać na osoby nastręczające się, dla widoków zysku, do sporządzania próśb dla włościan i innych prostego stanu ludzi”
Zgodnie z tym postanowieniem osoby od czerwca roku 1835 należalo w Rosji carskiej zachęcające „dla własnego zysku” chłopów do pisania do władz próśb pieniackich, tj. ябеднических, należało natychmiast po złapaniu odsyłać do jednostek policji ziemskiej i kierować do sądu. Ustawa nakładała oczywiście na sądy ziemskie określone ramy postępowania. Szlachtę skazywano na kary ustalone w kwietniu roku 1834 już uprzednio pieniaczów tj. ябедниковъ. Pozostałe osoby (jako polegające karom cielesnym); przy pierwszym złapaniu skazywano na tzw. karę poprawczą policyjną, wraz z wpisaniem zakazu „trudnienia się cudzemi sprawami i wzięciem na to pisemnego zobowiązania”, a przy stwierdzonej recydywie osoby nadające się do służby wojskowej oddawano do służby wojskowej, a osoby nie nadające się do wojska kierowano na zasiedlenie Syberii.
Wyłania się z powyższego okrutny wręcz obraz blokowania chłopom moskiewskim (oraz na ziemiach zabranych) możliwości efektywnego korzystania z jakiekolwiek płatnej pomocy przy ewentualnym pisaniu skarg czy podań do władz.
@copyright Marek Rutkowski
PS uwaga na ewentualne prowokacje, manipulacje czy przekłamania ,jakie mogą się pojawić we wpisach na tym blogu
